21/11/16
Ek kry gereeld die vraag: Wat doen julle nou op die plaas? Oes julle al? Ongelukkig bestaan ons jaar nie net uit oes nie. Daar is 'n hele reeks aksies wat gedoen moet word om ons instaat te stel om wel te oes. Na die oes is daar weer 'n ander stel take wat moet gedoen word om te verseker dat ons wel volgende jaar sal kan oes.
Tot nou toe die seisoen het ons gespuit. Baie gespuit en nog 'n bietjie gespuit. Moenie te bekommerd raak nie. Baie hiervan was biologies en ook organies. Die peste en plae is maar altyd met ons en ons en ons moet veg daarteen. Later meer hieroor.
Laas week het ons begin om waar twee of meer granate bymekaar geset het die ekstras uit te breuk. ons wil hê die granate moet enkel hang. Ek het al tot ag granate gekry wat in n trossie hang. Dit lyk mooi maar is nie werklik bemarkbaar nie. Aangesien die granate meer as een volblom het sal ons dit nog so paar keer moet doen.
Hierdie week het ons begin om, om die granate oop te knip. Om een of ander rede dink die verbruiker dat 'n granaat met krapmerke nie so lekker is as een sonder krapmerke nie. Nou knip ons van die takkies naby die vrugte weg om krapmerke te probeer voorkom. Knip ons te min weg, krap die takkies nog steeds. knip ons teveel weg kan die son die vrug brand en dan kan ons net sap maak daarvan. Dit is 'n werk wat met sorg gedoen moet word. Hierdie werk moet ook herhaal word omdat die vrug weer nader aan takke sak soos dit swaarder word.
Laat ek liewer gaan kyk hoe die span vorder en of hulle reg werk. Volgende keer meer oor peste en plae en plaerige peste.
Monday, November 21, 2016
Saturday, November 19, 2016
Wonderfull
19 November2016
Wonderfull is my derde kultivar op Blydeverwacht. Ek dink op n stadium het granaat boere oor die wêreld n bietjie vasgehak by die naam Wonderfull. Nou is daar n geweldige groot verskeidenheid Wonderfull kllone beskikbaar.
Die kloon wat ons het dra baie goed, het n mooi vruggrote en behaal n mooi rooi kleur.
Hoekom hou ek van Wonderfull? Dit gee n baie hoë produksie per Ha. Groot vrugte wat die oes proses vergemaklik. Dit is baie minder siektegevoelig as die ander kultivars. Die grootste voordeel is seker die langer raklewe.
Daar is egter n paar nadele ook. Die grootste kopseer is sonbrand. Hier in ons Wellingtonse son brand die vrugte baie maklik. Dit maak sulke swart kolle op die vrugte wat dit slegs geskik maak vir sap. Verder is die vrugte geneig om te kraak. My uitvoerder beweer dat as 10 present van die vrugte gekraak het dan weet jy dit is reg om geoes te word. Elke gekraakte vrug moet vir sap gelewer word en dit is n groot hartseer om vrugte so te verloor.
Wonderfull word ook die laatste geoes wat maak dat dit meer water gebruik as die ander kultivars.
Dit is egter goed om met meer as een kultivar te boer. Dit verspreinjou arbeid en risiko.
Emek, Kingdom en Angel Red sit op die stadium in die paviljoen en wag. Ek hoop om volgende jaar Emek te plant en dan later die ander twee.
Wonderfull is my derde kultivar op Blydeverwacht. Ek dink op n stadium het granaat boere oor die wêreld n bietjie vasgehak by die naam Wonderfull. Nou is daar n geweldige groot verskeidenheid Wonderfull kllone beskikbaar.
Die kloon wat ons het dra baie goed, het n mooi vruggrote en behaal n mooi rooi kleur.
Hoekom hou ek van Wonderfull? Dit gee n baie hoë produksie per Ha. Groot vrugte wat die oes proses vergemaklik. Dit is baie minder siektegevoelig as die ander kultivars. Die grootste voordeel is seker die langer raklewe.
Daar is egter n paar nadele ook. Die grootste kopseer is sonbrand. Hier in ons Wellingtonse son brand die vrugte baie maklik. Dit maak sulke swart kolle op die vrugte wat dit slegs geskik maak vir sap. Verder is die vrugte geneig om te kraak. My uitvoerder beweer dat as 10 present van die vrugte gekraak het dan weet jy dit is reg om geoes te word. Elke gekraakte vrug moet vir sap gelewer word en dit is n groot hartseer om vrugte so te verloor.
Wonderfull word ook die laatste geoes wat maak dat dit meer water gebruik as die ander kultivars.
Dit is egter goed om met meer as een kultivar te boer. Dit verspreinjou arbeid en risiko.
Emek, Kingdom en Angel Red sit op die stadium in die paviljoen en wag. Ek hoop om volgende jaar Emek te plant en dan later die ander twee.
Friday, November 18, 2016
2016 Seisoen
18 November 2016
Snoeityd het gekom en gegaan. Planttyd is soos n droom verby. Die jong blokke het n opleistelsel gekry en is op drade vasgemaaak. Nou is die seisoen in volle gang. Op hierdie oomblok lyk dit of dit maar stadig aan die gang kom. Die blomme is laat, die weer is koel en ons begin weekliks vrugte aan die bome tel. Lyk vir my ons is 10 tot 14 dae laat.
Hier op Blydeverwacht en TOP Nursery stoomroller als egter voort. Die wingerd werk is op skedule sodat alle aandag aan die granate gegge kan word sodra ons moet begin. Ons het reeds die week begin om die trossies vrugte wat reeds geset het uit te dun. Ons het dit net in die Hertskovitz en Wonderfull gedoen. Vir die Acco sal ek geduldig en in spanning wag tot Desember. Dit is nou een ding van die Acco, hy is geduldig om vrugte te vorm en ongeduldig om geoes te word. Wanneer die vrugte eers daar sit haas hulle hulle self ryp en kan nie wag in di ereis na Europa te onderneem nie.
Die Acco is my gunsteling kultivar. Miskien is dit omdat ek maar een van daardie ouens is wat n uitdaging soek en aangry. Dit is die kultivat wat die meeste siekte gevoelig is. Dit sukkel ook die meeste om vrugte te set. Kort raklewe. Klein vrugte. Tog is dit dié een waarvan ek die meeste hektare het. Hoekom? Wel die Acco hou my dieselfde tyd op my tone en op my knieë. Dit is goed!
As jy van uitdagings hou is die Acco vir jou.
Dit bring my by die Hertskovitz. Mooi en rooi. Groot vrugte. Aantreklik en die een waarmee alaml wil boer. Dit is nou tot jy hom moet oes en proe.
Kom ons praat eers van die oes. Dit verg presiesie, geduld en spoed. Nou hoe bring ek dit bymekaar. Wel, wanneer jy hom te vroeg oes, sal geen mens hom wil eet nie. Wanneer jy hom te laat oes, gaan daar net so pap sopperige vrug in Europa aankom. Die kuns lê in die lees van die kroon. Ja jy het reg gelees. Die kroon moet ryp wees, maar oo weë as dit oorryp is en verlep gooi dit maar liewers aan die kant van die oseaan weg. Nou hoe lank is ryp en verlep uitmekaar. Partykeer kan dit n paar dae wees en soms wanneer dit warmer is as wat dit moet wees kan dit een dag wees. Ja, jy lees reg. Vandag het jy n gesonde vrug, môre het jy niks.
Al klink dit moeilik is dit nie die rede hoekom niemand hom meer wil plant nie. Die rede daarvoor lê in sy smaak. Dit is n suur affêre. Kyk einlik is dit net die Russe wat van hom hou. Ek dink hulle hou ook maar net van hom omdat hulle anders wil wees. Blykbaar gaan die suur pitte ook lekker saam
mer Vodka. Self het ek dit nog nie probeer nie.
Snoeityd het gekom en gegaan. Planttyd is soos n droom verby. Die jong blokke het n opleistelsel gekry en is op drade vasgemaaak. Nou is die seisoen in volle gang. Op hierdie oomblok lyk dit of dit maar stadig aan die gang kom. Die blomme is laat, die weer is koel en ons begin weekliks vrugte aan die bome tel. Lyk vir my ons is 10 tot 14 dae laat.
Hier op Blydeverwacht en TOP Nursery stoomroller als egter voort. Die wingerd werk is op skedule sodat alle aandag aan die granate gegge kan word sodra ons moet begin. Ons het reeds die week begin om die trossies vrugte wat reeds geset het uit te dun. Ons het dit net in die Hertskovitz en Wonderfull gedoen. Vir die Acco sal ek geduldig en in spanning wag tot Desember. Dit is nou een ding van die Acco, hy is geduldig om vrugte te vorm en ongeduldig om geoes te word. Wanneer die vrugte eers daar sit haas hulle hulle self ryp en kan nie wag in di ereis na Europa te onderneem nie.
Die Acco is my gunsteling kultivar. Miskien is dit omdat ek maar een van daardie ouens is wat n uitdaging soek en aangry. Dit is die kultivat wat die meeste siekte gevoelig is. Dit sukkel ook die meeste om vrugte te set. Kort raklewe. Klein vrugte. Tog is dit dié een waarvan ek die meeste hektare het. Hoekom? Wel die Acco hou my dieselfde tyd op my tone en op my knieë. Dit is goed!
As jy van uitdagings hou is die Acco vir jou.
Dit bring my by die Hertskovitz. Mooi en rooi. Groot vrugte. Aantreklik en die een waarmee alaml wil boer. Dit is nou tot jy hom moet oes en proe.
Kom ons praat eers van die oes. Dit verg presiesie, geduld en spoed. Nou hoe bring ek dit bymekaar. Wel, wanneer jy hom te vroeg oes, sal geen mens hom wil eet nie. Wanneer jy hom te laat oes, gaan daar net so pap sopperige vrug in Europa aankom. Die kuns lê in die lees van die kroon. Ja jy het reg gelees. Die kroon moet ryp wees, maar oo weë as dit oorryp is en verlep gooi dit maar liewers aan die kant van die oseaan weg. Nou hoe lank is ryp en verlep uitmekaar. Partykeer kan dit n paar dae wees en soms wanneer dit warmer is as wat dit moet wees kan dit een dag wees. Ja, jy lees reg. Vandag het jy n gesonde vrug, môre het jy niks.
Al klink dit moeilik is dit nie die rede hoekom niemand hom meer wil plant nie. Die rede daarvoor lê in sy smaak. Dit is n suur affêre. Kyk einlik is dit net die Russe wat van hom hou. Ek dink hulle hou ook maar net van hom omdat hulle anders wil wees. Blykbaar gaan die suur pitte ook lekker saam
mer Vodka. Self het ek dit nog nie probeer nie.
Subscribe to:
Posts (Atom)